خانه پدری

تاکه بودیم نبودیم کسی...کشت ما را غم بی هم نفسی

خانه پدری

تاکه بودیم نبودیم کسی...کشت ما را غم بی هم نفسی

نیایش

دوستی بزرگواری که خسته از جفای روزگار بود, زیرلب زمزمه می کرد:

خدایا کیفیت رو فدای کمیت نکن. کمتر خلق کن ولی آدم خلق کن! 

 

سه‌شنبه 28 شهریور 1391 ساعت 13:04
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد